Vrijwilliger in het zonnetje

 ‘Toen ik hier begon, hielp ik vooral bij de balie. Dat was heel gezellig. Later ben ik begonnen met het opzetten van de Bingo, dat doen we nu nog steeds. Ook kom ik regelmatig helpen met de koffie. Zolang ik het kan doen, en ik het naar de zin heb, blijf ik.’

Gerda werkte vroeger in de thuiszorg. ‘Dan was ik in de middag wel eens vrij en dan kwam ik hier helpen bij de dagverzorging. Ik heb de tijd, dus waarom niet? Ik kom hier zo graag, ik denk dat dit eigenlijk mijn hobby is! Ik zou me anders thuis ook vervelen, zeker nadat ik gestopt ben met werken. Ze weten hier ook dat ze altijd mogen vragen of ik kom helpen. Als ik kan, dan kom ik ook. Soms lukt het ook niet en zeg ik nee, daar doen ze dan ook niet moeilijk over.’

‘Mijn man en ik sporten veel, elke dag wandelen we een uur in de ochtend, en vaak gaan we lekker een stuk fietsen. Zo blijven we fit en gezond. Ik hoop dat ik als vrijwilliger in ieder geval tot mijn tachtigste actief kan blijven. Zo lang als ik me goed voel, ga ik gewoon door. Elkaar helpen zit ook wel een beetje bij ons in de familie. Mijn drie zussen zijn ook allemaal actief als vrijwilliger. Dit hebben we van onze moeder meegekregen, zij was ook heel zorgzaam. Iedereen kwam altijd bij haar, de deur stond altijd open.’

‘Ik vind het leuk om samen met de bewoners herinneringen op te halen. Zo is een bewoner van St. Jozef vroeger mijn rijinstructeur geweest. Hij is altijd heel trots als we het daarover hebben. Ik vind het mooi om de mensen een luisterend oor te bieden, daar gaat het voor mij om: echt naar iemand luisteren. Soms wordt er wel eens gemopperd, maar dan probeer ik er altijd een positieve draai aan te geven. Vaak ligt het ook aan hoe je het zegt, met een positieve toon kom je een heel end.’